نصب موشک دهلاویه یا همان «کورنت ایرانی» بر روی بالگرد کبری

دهلاویه که نمونه ایرانی و با ویژگی هایی همچون موشک مشهور “کورنت روسی” محسوب می شود، یک موشک ضد زره با سرجنگی دو مرحله ای خرج گود است که به شیوه نیمه خودکار فرمان به خط دید سوار بر پرتو لیزر هدایت می شود.

قطر این موشک ۱۵۲ میلیمتر و جرم آن ۲۲.۷ کیلوگرم است که ۶.۸ کیلوگرم آن مربوط به سرجنگی می باشد. مرحله پیشرو این سرجنگی نیز ۰.۵۶ کیلوگرم جرم داشته و در مجموع عمق نفوذ دهلاویه را به ۱۰۰۰ تا ۱۲۰۰ میلیمتر در زره می رساند.

برد موشک دهلاویه بین ۱۰۰ تا ۵۵۰۰ متر درصورت شلیک از پرتابگر ساکن زمینی در روز و ۳۵۰۰ متر در شب با کمک سامانه دید در شب است. 

حداکثر سرعت این موشک برابر ۲۴۰ متر بر ثانیه بوده و زمان پرواز آن در برد نهایی به ۲۳ ثانیه می رسد که البته قابلیت های این موشک راهبردی در حال افزایش و بهینه سازی مداوم قرار دارد.

این بهینه سازی ها تا امروز شامل تجهیزات ناوبری و مخابراتی جدید، نمایشگرهای دیجیتال، نمایشگر نقشه متحرک، سامانه های الکترواپتیکی شناسایی و هدفگیری، سلاح های مختلف شامل تیربار، راکت و موشک بوده که در ادامه باید دستکم با سامانه های هشدار دهنده شلیک موشک دشمن و انواع فریب دهنده های راداری و حرارتی دنبال شود.